Nazwa określa szatę roślinną miejscowości. Zapisana w 1356 r. jako 'Ihopola, wieś i folwark. W 1361 r. w akcie uposażenia kościoła w Dobrej k. Limanowej występuje Jan z Topoli. Do początków XV w. w kluczu tempoczowskim należącym do prepozytury św. Michała na zamku krakowskim. Według Jana Długosza dziesięcina z folwarku płacona była w Skrzydlnej koło Dobrej, z pól kmiecych - prebendzie krakowskiej, zwanej Topolską. W XV w. własność Jana Sławca z Topoli h. Ossorya, którego córka Barbara w 1458 r. poślubiła Mikołaja Reja z Szumska h. Oksza, który zaczął pisać się "z Topoli". Po nim odziedziczył wieś jego syn Stanisław Rej, z kolei zaś syn Stanisława - naj słynniejszy z Rejów - Mikołaj Rej, pisarz i poeta, ojciec literatury polskiej, poseł na Sejm. Po Mikołaju Reju Topolą włodarzył jego syn Andrzej (zm. 1602). W XVIII w. własność Marianny Tarłowej, od której wieś kupili Popielowie h. Sulima i siedzieli tu do końca tegoż stulecia; jednym z właścicieli był Paweł Popiel (1733-1809), kasztelan małogoski, poseł na Sejm, kawaler Orderu Orła Białego i członek Targowicy. W końcu XVIII w. własność Ludwika Jabłonowskiego h. Grzymała, po którym pozostała w miejscowym parku aleja Jabłonowska, Od końca XVIII w. do 1838 r. własność Feliksa Grodzickiego, potem własność Michała Konarskiego, senatora WM. Krakowa, potem Julii z Grodzickich Rzewuskiej, śpiewaczki, tancerki i kompozytorki m. in. sławnej pieśni pt. "Witaj Maj, Trzeci Maj". Od początków XX w. do 1945 własność [axa - Konarskich h. Gryf. O XIX-wiecznej Topoli pisał Adolf Dygasiński w opowiadaniu pt. "Co się dzieje w gniazdach". Wieś szeroko znana w południowej Polsce z uprawy cebuli, czosnku i innych warzyw . W 1827 r. - 120 domów i 727 mieszkańców. W 1999 r. 266 domów i 1191 mieszkańców. W 2016 r. 228 domów i 973 mieszkańców. Przy szosie do Skalbmierza pomnik upamiętniający egzekucję dokonaną na tym miej¬scu 28 I 1944 r. przez Niemców w odwet za akcję oddziału AK pod dowództwem por. Franciszka Pudy ps. "Sokół': Siedziba gminy. W 1. 1954-1972 siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej. Parafia Skalbmierz, od 1981 r. parafia, kościół drewniany z 1840 r., przeniesionym tu w 1974 r. z Kazimierzy Małej.
Części wsi:
Błonie;
Dziady,
Granica,
Nidziec,
Nowa Górka,
Pagórek,
Wikle.
Obiekty fizjograficzne:
Błonie - pola;
Diabli Taniec - góra;
Gacki - pola;
Gaik - pola;
Granica - pola;
Kaczy - staw;
Koński - staw;
Karakówka - pola;
Nidzica - rzeka;
Nowa Górka - wzniesienie;
Ogrody - pola;
Okopianki - pola;
Ostatni - staw;
Pagórek - pola;
Pastwa - pola;
Piaski - pola;
Pola Cudzynowskie - pola.
Opracowano na podstawie
Książki "Skalbmierz 1217-2017";
autorstwa A.Bienias, S.M Przybyszewski;
Wydanie III uzupełnione i poprawione
