Dawniej Szczekarzowice, od staropolskiej nazwy osobowej Szczekarz. Wieś zapisana w 1381 r. jako Szczekatzouicze. Według Jana Długosza w połowie XV w. był własnością Jana Rzeszowskiego h. Półkozic, kasztelana przemyskiego i starosty nowokorczyńskiego. Dziesięcinę ze wsi pobierali mansjonarze z Krakowa, z folwarku kościół w Nagłowicach. W drugiej połowie XVI w. własność Piotra Glińskiego h. Jastrzębiec. W 1624 r. Mikołaj Gliński sprzedał Szczekarzów Dembińskim h. Rawicz. W 1827 r. - 14 domów i 68 mieszkańców. W 1999 r. - 41 domów i 201 mieszkańców. W 2016 r. 29 domów i 118 mieszkańców. Wieś wymieniona przez Adolfa Dygasińskiego w utworze pt. "Jarmark na święty Onufry". Gmina Boszczynek. W 1. 1954-1972 Gromada Boszczynek.
Parafia Skalbmierz.
Części wsi:
Cegłów.
Obiekty fizjograficzne:
Taniec - wzgórze,
pola;
Karczmisko - pole;
Pagórki - pola;
Przy- datki - pola;
Topolskie - pola.
Opracowano na podstawie
Książki "Skalbmierz 1217-2017";
autorstwa A.Bienias, S.M Przybyszewski;
Wydanie III uzupełnione i poprawione