Na cmentarzu parafialnym w Skalbmierzu rozpoczęto dziś prace renowacyjne nagrobka ks. Wincentego Gasińskiego. Ich rozpoczęcie było możliwe dzięki datkom zebranym w trakcie ubiegłorocznej 1. Skalbmierskiej Kwesty na Rzecz Ratowania Cmentarnych Zabytków i Nagrobków, której inicjatorem było Stowarzyszenie dla Skalbmierza i Koło Gospodyń Wiejskich w Skalbmierzu „Skalbmierskie Babeczki”. Kwestujący zebrali na ten cel 1 listopada 2019 roku 12 328,53 złotych.
Elementy nagrobka zostały dziś zdemontowane. Przejdą stosowną renowację w pracowni Krzysztofa Osucha ze Skalbmierza. Uporządkowane zostanie również najbliższe otoczenie nagrobka.
Kwesta odbywała się pod patronatem Burmistrza Miasta i Gminy Skalbmierz oraz Parafii św. Jana Chrzciciela w Skalbmierzu. W akcję włączyli się również wolontariusze z innych organizacji: członkowie Koła Gospodyń Wiejskich z Sielca Biskupiego oraz Koła Gospodyń Gospodyń Wiejskich z Topoli i Kózek, druhowie z Ochotniczej Straży Pożarnej w Skalbmierzu, pracownicy i podopieczni Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Skalbmierzu, uczniowie Zespołu Placówek Oświatowych w Skalbmierzu, uczniowie Zespołu Szkół Zawodowych w Skalbmierzu.
Ks. Wincenty Gasińki - urodził się 29 marca 1829 roku w Proszowicach, pochodził ze starej rodziny mieszczańskiej. Edukację zdobywał w szkołach kieleckich (1844-1848). Święcenia kapłańskie przyjął dnia 26 czerwca 1853 r. w Sandomierzu. Był wikariuszem w: Książu Wielkim, Sączowej i parafii Irządze.
W czasie powstania styczniowego (1863 r.), zarządzał parafią Pińczów. Lecz został formalnie pozbawiony probostwa, za aktywny udział w patriotycznych manifestacjach i za współpracę z powstańcami. Po czterech latach, w 1867 władze rosyjskie, przydzielają mu stanowisko proboszcza w parafii Chroberz, był nim do 1873 roku. Później osiada na stałe jako proboszcz w Skalbmierzu i jest nim aż do śmierci. Zmarł w Skalbmierzu 25 listopada 1889 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym.