UM Skalbmierz - skalbmierz.eu

21 stycznia 2024 roku przypada 150. rocznica urodzin Wincentego Witosa – działacza samorządowego i przywódcy ruchu ludowego, trzykrotnego premiera. Z tej okazji Sejm oraz Senat Rzeczypospolitej Polskiej w uznaniu jego wybitnych zasług ogłosili rok 2024 Rokiem Wincentego Witosa.
Dziś pragniemy przypomnieć Państwu o mało znanym fakcie, a mianowicie o wizycie tej zasłużonej postaci na ziemi skalbmierskiej. Przywódca ruchu ludowego wziął udział w Zjeździe Ludowców, który w 1931 roku odbył się w Topoli.
Zjazd odbył się na topolskich łąkach, tzw. „Okopionkach”. Poniższe zdjęcie zostało udostępnione nam przez Pana Janusza Nurkowskiego oraz Panią Elżbietę Karpińską – wnuków Franciszka i Jadwigi Wilków, pod domem których owa fotografia została wykonana. Inicjatorem Zjazdu Ludowców mógł być zięć Franciszka Wilka, Franciszek Janiga, który był miejscowym działaczem ludowym i Chorążym Sztandaru oddziału PSL „Piast”. Dom, przed którym wykonano fotografię już nie istnieje, a na jego miejscu stoi nowy budynek mieszkalny.
Uchwyceni na zdjęciu w górnym rzędzie mężczyźni to ludowcy topolscy. Poniżej siedzą m.in.: ksiądz Wojciech Kamiński ze skalbmierskiej parafii, a obok Jadwiga Wilk, następnie Wincenty Witos, a dalej Maciej Rataj i pozostała świta ludowców. U dołu fotografii znajduje się cała rodzina Jadwigi Wilk oraz Franciszek Janiga w sukmanie. Poniżej oparty o jego kolana Luty z Cudzynowic w kierezji (strój skalbmierski z obszernym, ozdobnie haftowanym kołnierzem w kształcie trójkąta).
Warto również przypomnieć, że Wincenty Witos patronuje jednej ze skalbmierskich ulic.
Wincenty Witos urodził się 21 stycznia 1874 roku w miejscowości Wierzchosławice w rejonie Tarnowa. Jako czołowy działacz Stronnictwa Ludowego był posłem do Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa. Następnie jako członek PSL "Piast", Naczelnego Komitetu Narodowego i Ligi Narodowej zabiegał w okresie I wojny o odzyskanie przez Polskę niepodległości. Od 1919 roku był posłem na Sejm RP. Trzykrotnie sprawował urząd premiera w roku 1920, 1923 i 1926. Skazany w tzw. procesie brzeskim na karę więzienia, do 1939 roku przebywał na emigracji. Podczas II wojny światowej internowany przez okupantów, współpracował z Polskim Państwem Podziemnym.
Po wojnie, wraz ze Stanisławem Mikołajczykiem, utworzył Polskie Stronnictwo Ludowe. Zmarł w Krakowie 31 października 1945 roku i został pochowany w rodzinnych Wierzchosławicach.